[right]Reviewer: Jasper[/right]Artiest: Stan Kolev
[color=black]Artiest:[/color] [url]http://www.stankolev.com[/url]
Titel: A. Breakout
[color=black]Titel:[/color] B. Breakout (James Harcourt remix)
Label: Baroque Records 081
[color=black]Label:[/color] [url]http://www.baroquerecords.co.uk[/url]


[center]Melodieuze electro met een hoog partygehalte[/center]
Het Engelse Baroque Records heeft weinig introductie nodig. Het is al jaren één van de meest toonaangevende labels in het progressive wereldje, en het lijstje artiesten dat voor hen geproduceerd heeft is ronduit indrukwekkend. Met hun 81ste release voegen ze nog een nieuwe naam aan dat lijstje toe, die van Stan Kolev. Deze in Miami wonende Bulgaar met een verleden in verschillende rockbands ken je vast van zijn bijna legendarische Casa Flava project op Plastica, en wie weet zelfs van de hitserie CSI: Miami, waarin enkele van zijn tracks te horen zijn. Zijn carrière gaat duidelijk in stijgende lijn, met als voorlopig hoogtepunt de release van zijn debuut album ‘Emotional Content’ in 2007. Zijn nieuwste single heet ‘Breakout’, en komt samen met een remix van de Britse topproducer James Harcourt.

[center][img]http://forum.groovecollection.nl/images/reviews/baroque.jpg[/img][/center]
Met ‘Breakout’ schotelt Stan Kolev ons een lekker groovy progressive houseplaat voor die qua sound dicht aanleunt bij de 16 Bit Lolita’s. De opbouw verloopt heel rechtlijnig en gestaag, en elke paar maten voegt Kolev meer en meer effecten, groove, percussie en melodie toe zonder dat het geheel overdadig klinkt. Even tijd voor een rustige breakdown dan, maar al snel is de groovy basslijn daar weer om alles terug op gang te trekken naar een aardige climax. De trage afbouw is bovendien erg dj-friendly en perfect geschikt om lekker lang uit te mixen.

---

James Harcourt geeft in zijn remix een pak meer pit en power mee aan ‘Breakout’. De kenmerkende groove uit het origineel wordt vooral in het begin resoluut naar de achtergrond verwezen en vervangen door een veel stevigere kick, energieke rollende percussie en een zware, nerveuze basslijn. Wanneer de track vordert beginnen er meer en meer effecten en melodietjes uit de original mix op te duiken. Dat maakt alles wel een stukje swingender, maar het tempo in deze remix blijft desondanks een stuk hoger en vinniger. De breakdown en opbouw zijn lekker opzwepend, en dankzij een paar subtiele variaties blijft het nummer interessant tot aan het einde. Dit zou zeker niet misstaan tijdens peaktime!




Conclusie: Aardige release van Baroque met twee evenwaardige tracks. Stan Kolev’s originele versie is verplicht voer voor de fans van de 16 Bit Lolita’s en Fine Taste, terwijl James Harcourt’s remix mikt op een publiek dat houdt van iets steviger en pittiger housewerk. Keep up the good work Baroque!