[right]Reviewer: Mistik[/right]Artiest: Sam Ball
[color=black]Artiest:[/color] [url]http://www.myspace.com/djsamball[/url]
Titel: A. Yello
[color=black]Titel:[/color] B. White Faces
Label: Urbantorque Digital 023
[color=black]Label:[/color] [url]http://www.urbantorque.com[/url]


[center]Sterke debuut release Steve Jones, P’s in a smooth tech house[/center]
Urban torque is een label dat altijd garant staat voor kwaliteitsreleases. Dit is nummer 23 alweer van hun digitale afdeling.
Sam Ball heeft het afgelopen jaren een aardige naam opgebouwd met zijn remixen en releases op diverse labels zoals Urbantorque, EQ Grey en natuurlijk de Groove Collection Music labels. Hiermee heeft hij op mij vorig jaar een aardige indruk achter gelaten. Naast zijn producties runt hij ook zijn eigen clubavond, Undercurrent en is hij ook een niet onverdienstelijke dj. Een jong talent met een glanzende toekomst voor zich dus!

[center][img]http://forum.groovecollection.nl/images/reviews/urbantorque.jpg[/img][/center]
Dan nu naar de muziek. Ik zal het lekkerste voor het laats bewaren, dus we beginnen met Yello, in mijn optiek de mindere van de 2 tracks. De track begint met een vrij standaard, een diepe kick, met een typische progressive bassline. Al snel komt er een warme synth sound bij, en begint hij rustig op te bouwen door er meer sounds bij te laten komen. Het geheel krijgt door de melodie een lekker warm gevoel. De warme synths blijven een beetje op de achtergrond om de groove heen draaien. In mijn optiek allemaal aardig standaard, er is niet echt iets wat blijft hangen van wow! Halverwege komt er een break in die het geheel wat spannender maakt. Na de break komt er een Holden-achtige rollende bassline bij die wel erg aangenaam klinkt en laat hij de synths wat meer naar de voorgrond komen. Een aardige track, maar ik verwacht eigenlijk meer van Sam Ball. Het is net even te standaard allemaal. De track klinkt wel als een ‘groeier’, dus waarschijnlijk komt hij nog wel ergens te voorschijn in een set van mij.

---

De betere track voor mij is White Faces. Met een lekkere droge kick met wat snares bouwt Sam de track plagend op. Heerlijk om in te mixen, aangezien je door het gebrek aan een echt hook aan het begin veel speelruimte hebt. Na drie minuten komt de heerlijk herkenbare Gorgio Morroder hook er in van Donna Summers ‘I feel love’. Deze is wel vaker gebruikt natuurlijk, maar in deze track is hij goed op zijn plek en Sam speelt er leuk mee. Als de break er in valt gaat de boel pas echt los, met wat heerlijke effecten om in te spatten in een ‘handjes in de lucht’ moment . Hij bouwt de spanning heerlijk op, waardoor deze plaat een behoorlijk opzwepend effect zal hebben op de meeste dansvloeren. Aan het einde bouwt hij de sounds langzaam af, wat deze track tot een super dj tool maakt. Hier kan ik wel wat mee! Het voorbeeld van een track die laat horen dat je niet veel elementen nodig hebt om een vette track te maken, als ze maar goed zijn!



Conclusie: Al met een aardige release.. Alhoewel Yello voor mij een beetje standaard is, is het geen slechte track. White Faces is de track van deze 2 voor mij met de juiste elementen er in om een dansvloer in beweging te krijgen. Vette sounds, een herkenbare maar op een verrassende manier gebruikte hook en lekker opgebouwd.