[right]Reviewer: Tomas Neil[/right]Artiest: Yorch
[color=black]Artiest:[/color] [url]http://www.myspace.com/yorchakajorgegarcia[/url]
Titel: A. Ten Minutes To Heaven
[color=black]Titel:[/color] B. 071907
Label: Urban Torque Digital 034
[color=black]Label:[/color] [url]http://www.urbantorque.com[/url]


[center]De wedergeboorte van deep house[/center]
Een label als Urbantorque hoeft natuurlijk al lang niet meer voorgesteld te worden. Absolute toppers zoals Tiger Stripes, Funk D’Void en James Talk brachten immers al materiaal uit via dit label. Sinds de opkomst van het digitale tijdperk heeft deze platenmaatschappij echter ook een dochterlabel dat zich enkel toespitst op dit marktsegment. Het zijn vooral mensen zoals Sam Ball, Satoshi Fumi en Steve Mill die langs dit dochterkanaal enkele memorabele tracks wisten uit te brengen. En recentelijk lieten Dana Bergquist en Peder G nog van zich spreken met het meesterlijke Sprint.

Ditmaal is het de beurt aan de Yorch, een naam die waarschijnlijk nog geen belletje doet rinkelen en dus ook nog enige introductie vereist. En toch is dat eigenlijk niet nodig want Yorch, ofte Jorgé Garcia, is de helft van Clubbervision. En dit duo beschikt natuurlijk wel over heel wat naamsbekendheid aangezien ze meer dan 30 releases op hun conto mochten schrijven. Dat waren overigens niet van de minste want op hun CV vinden we namen terug als Global Underground, Pangea en Baroque. Hun tracks werden overigens ook regelmatig gedraaid door topdj’s zoals Sasha, Hernan Cattanéo en Nick Warren.

Met dit project wil Yorch, een verwijzing naar Jorgé Garcia’s kindertijd, zijn persoonlijke muzikale kijk op de wereld delen, en dat zonder al te veel in hokjes te denken en aan een bepaald genre vast te hangen. Op die manier kan hij immers ook eens iets anders doen dan de typische producties en live-sets waarvoor Clubbervision bekend staat.

[center][img]http://forum.groovecollection.nl/images/reviews/urbantorque.jpg[/img][/center]
De titeltrack van deze EP, Ten Minutes To Heaven, opent met een scherpe baslijn waaraan zich al gauw een subtiele melodie toevoegt. Deze ontplooit zich steeds verder naargelang de track vordert. Wat eveneens snel opvalt is dat er heel wat subtiele zaken in deze track verwerkt zitten. De aandacht verslapt dan ook nooit aangezien de concentratie steeds wordt aangewakkerd. De track heeft een laidback touch maar voelt tegelijkertijd ook erg dansbaar aan. Bovendien klinkt deze sound ook erg innovatief. De minimale kenmerken die o zo veel tracks de laatste tijd vertoonden zijn er immers niet breed over uitgesmeerd. Maar ook de oldskool progressive touch is er niet helemaal in terug te vinden. We kunnen eigenlijk stellen dat deze track erg goed aansluit bij de deep house die de laatste maanden aan zijn wedergeboorte bezig is. Denk bijvoorbeeld maar aan de sound van de gehypte Johnny D, en dat is zeker en vast een compliment!

---

071907, de tweede track uit dit pakket met een wat absurde naam, gooit het over dezelfde boeg maar is misschien nog wel een pak geschikter voor de dansvloer. In deze track springen er immers wel enkele meer minimal-getinte kenmerken naar voor en zorgt ook een korte vocal voor een extra touch. Geen peaktime track maar een leuke filler zonder al te veel kantjes.




Conclusie: Yorch bewijst hier dat hij ook solo zijn mannetje weet te staan met een erg fijne release. Beide tracks kunnen immers zo de dansvloer in beweging krijgen. En dat elk op hun eigen manier. Verder bewijst deze release dat deep house weldegelijk aan een revival bezig is en weleens een nieuw hoogtepunt zou kunnen gaan kennen in 2009.