[right]Reviewer: Tomas Neil[/right] Artiest: Crazy Larry
[color=black]Artiest:[/color] [url]http://www.myspace.com/crazylarree[/url]
Titel: A. Gargiulo’s Scarf (A Pawn Shop Memoir) (Original Mix)
[color=black]Titel:[/color] B. Gargiulo’s Scarf (A Pawn Shop Memoir) (Soul Clap’s Nice ‘n’ Ripe Rub)
[color=black]Titel:[/color] C. Gargiulo’s Scarf (A Pawn Shop Memoir) (Tanner Ross Remix)
[color=black]Titel:[/color] D. Hippe Crack (ft. Doc Noe)
Label: Fade Records 060
[color=black]Label:[/color] [url]http://www.faderecords.com[/url]


[center]Afterhour madness[/center]
Crazy Larry is een naam die bij vele Europeanen waarschijnlijk geen belletje doet rinkelen. Larry Ursini is dan ook een opkomende Amerikaanse DJ en producer die voorlopig vooral in eigen land aan de bak komt. Net zoals vele andere artiesten in de States was het voor Crazy Larry niet gemakkelijk om zijn weg te vinden in de scene aangezien het draagvlak voor EDM over de grote plas vaak erg beperkt is. Langzamerhand wist hij echter toch een reputatie op te bouwen en slaagde hij erin resident te worden in enkele lokale clubs van zijn hometown Denver. Ondertussen stond hij zelfs al op de affiche met ronkende namen als Baby Ford en Zipp. Ook als producer stond hij zijn mannetje en wist hij reeds enkele tracks te releasen. Enkele daarvan kwam zelfs terecht op het gerenommeerde Proton Music. Bovendien werkte hij ook al samen met Pier Bucci – bekend van het nu al klassieke Hay Consuelo – en brachten ze onder hun alias Glacier een EP uit op het Canadese Wagon Repair.

Fade Records, het label van platenbaas Chris Fortier, is dan weer geen onbekende. In zijn begindagen kende de platenmaatschappij nog absolute hoogdagen toen de door hen gereleasde tracks grijsgedraaid werden door Sasha en Digweed. Maar ook later was er nog heel wat succes met releases van onder meer Derek Howell, Funk Harmony Park en Chris Micali. Nu is het vooral opkomend talent dat de kans krijgt om zich te bewijzen.

[center][img]http://forum.groovecollection.nl/images/reviews/fade.jpg[/img][/center]
Deze EP start met de Original Mix van de titeltrack, ‘Gargiulo’s Scarf (A Pawn Shop Memoir)’. In deze track ligt de nadruk overduidelijk op percussie en ritme. Gedurende 6 minuten en 18 seconden neemt Larry Ursini de luisteraar mee op een hypnotische trip waarin ritmische en minimalistische klanken elkaar omarmen. Druggy techno kan je dit misschien wel noemen. Wanneer ik dit hoor denk ik persoonlijk immers meteen aan een kleine donkere gezellige zaal waarin het publiek al enkele uren staat te dansen en niet meer al te nuchter is.

---

Vervolgens gaan we verder met de ‘Soul Clap’s Nice ‘n’ Ripe Rub’ van ‘Gargiulo’s Scarf’. Deze versie wordt begeleid door een repetitieve vocal die nog meer mysterie en verwarring oproept. Melodisch gezien klinkt deze remix een stuk voller dan het orgineel maar ook hier haalt het minimalistische karakter de bovenhand.

---

Tanner Ross, een Amerikaanse producer die misschien vooral bekend is om zijn remix van Claude Von Strocke’s ‘Who’s Afraid of Detroit’, waagt zich ook aan een poging om ‘Gargiulo’s Scarf’ te remixen. En hij slaagt daar wonderwel met verve in. Het geheel wordt immers opgesmukt met een verslavende en mysterieuze melodie die de track alleen maar versterken. Net zoals de Original Mix is deze remix trouwens aan de korte kant (6’17”) maar dat maakt deze zeker niet minder geslaagd.

---

Tot slot krijgen we ook nog een vierde track voorgeschoteld, ‘Hippe Crack’, een plaat waarvoor Crazy Larry samenwerkte met Doc Noe, een andere local uit Denver. Ook in deze track valt de de nadrukkelijke stempel van Crazy Larry meteen op. Er gaat immers opnieuw erg veel aandacht naar de percussie en het ritme. Verder zijn er ook aan deze track opvallend veel mysterieuze geluiden aan toegevoegd. Opnieuw een erg duistere track voor de mnml techno fanaten onder ons.




Conclusie: Crazy Larry staat in zijn thuisland vooral bekend om zijn DJ-kunsten die hij te horen brengt op allerlei afterparties maar toont ook met deze EP welke kant hij graag op wil. We krijgen immers een mix van donkere, mysterieuze tracks met erg veel aandacht voor ritme en percussie. Druggy techno tracks zou je het kunnen noemen, en het is dan misschien ook aangeraden om deze enkel in de vroege uurtjes – na een ganse nacht feesten – op te leggen om er ten volle van te kunnen genieten.