|
[right]Reviewer: Turbomartin[/right]Artiest: No Logo
Titel: A. Dark Star (original)
[color=black]Titel:[/color] B. Dark Star (Christian Sol remix)
[color=black]Titel:[/color] C. Dark Star (Francois Dubois mix)
[color=black]Titel:[/color] D. Dark Star (John Moss remix)
[color=black]Titel:[/color] E. Dark Star (Neil Quigley remix)
Label: Urbantorque 043
[color=black]Label:[/color] [url]http://www.urbantorque.com[/url]
[center]Diep en elektronisch[/center]
Urban Torque is een independent platenlabel, opgericht door Jason Moore die het label samen met Leigh Morgan (A&R) runt. Het label is genoemd naar de succesvolle clubavond in Heaven (London) op het einde van de jaren ’90. Het label zelf is opgestart in 2002 ten tijde van de Miami Winter Music Conference. Dj’s als Sasha, Roger Sanchez, Deep Dish en James Zabiela pikten hun sound op. Het label kenmerkt zich door de overwegend subtiele en sfeervolle (Ibiza)house-releases. Getekend voor dit label zijn onder andere Funk D’Void, Nic Fanciulli, Circulation, Chris Fortier, Francesco Pico, Jamie Anderson, Harry Peat en Tom Middleton.
No Logo is een samenwerking tussen Afterlife en Pete Gooding. Achter Afterlife zit Steve Miller, de meester van de downtempo tunes. Hij is absoluut een begrip op het zonnige eiland Ibiza, alwaar hij in vele strandcafés achter de draaitafels is te vinden. Evenals Steve Mills wordt Pete Gooding vaak in een adem genoemd, waneer het gaat om chill-out muziek en Ibiza. Als je ooit bij Café Mambo geweest bent, dan is de kans groot dat Pete er achter de draaitafels stond om zijn laidback muziek te gehore te brengen. Zelf verklaart hij echter dat zijn Ibiza-sound slechts een klein deel is van datgene waar hij voor staat.
Christian Sol is geboren en getogen in Oslo, en hij woont er nog steeds. Het is geen nieuw gezicht in de house-scene. Hij draait en produceert al voor meer dan tien jaar. Zijn geluid is redelijk diep en licht verteerbaar, met electro- en techno-invloeden. Zijn producties zijn onder andere te vinden op Deep Records, Groovecollection, Toolroom en Renaissance.
Francois Dubois is een geboren Fransman en is opgegroeid in het zuiden des lands, omgeven door een muzikale familie. Zijn sound is absoluut zeer soulfull te noemen. En zijn releases zijn voornamelijk te vinden op Urbantorque, Pastic City, Outerspace en Freerange. Volgens sommigen echter is hij slechts een alter ego van Lars Sandberg, akak Funk D’Void.
John Moss is net als Christian Sol afkomstig uit Oslo, alwaar hij een tijdlang resident is geweest van Club Rexx, Barbeint, Kryztal en Cosmo. Hij staat bekend om zijn electro-house sound, wat ook terug te zien is aan de labels die zijn portfolio bestrijken, namelijk Toolroom, Haiti Groove, Sumplus en Le Bien et Le Mal Recordings.
Neil Quigley, afkomstig uit London, heeft zijn strepen verdiend met het uitbrengen van de mixcompilaties Pacemaker. Niemand minder dan John Digweed heeft hem zijn erkenning gegeven door hem te laten opwarmen op Bedrock. Inmiddels behoort Neil tot een vaste kracht van de Renaissance dj-stal en werkt hij ook als A&R voor Urbantorque. Zijn producties zijn al eerder uitgebracht op Urbantorque. Ook labels als Renaissance, Audio Therapy en Brown Eyed Boyz Records waarderen zijn werk.
[center][img]http://forum.groovecollection.nl/images/reviews/urbantorque.jpg[/img][/center]
Het origineel van deze release van No Logo bevat een downtempo breakbeat. Zoals de titel Dark Star al deed vermoeden, brengt deze track een mysterieus sfeertje met zich mee. Een stevige beat, een hypnotiserende basslijn en subtiele melodie geven de track een zweverig karakter. Echt iets voor in de latere uurtjes, voor mensen die toe zijn aan wat rustgevends.
Christian Sol heeft een remix afgeleverd die precies aansluit op datgene wat je van hem kunt verwachten. Een dansbare track op 120bpm met een energieke beat. De melodielijnen zijn vrijwel intact gebleven en daarmee blijft het zweefgehalte van het origineel behouden. Naarmate de track vordert komt er een ruwe electrobasslijn doorheen en worden de strings wat heviger, waardoor het tegen het einde van de track toch voor een lichte piek zorgt.
De impressie van Francois Dubois is de meest dansvloergerichte van deze release. Een stevige kick en melodie zijn vanaf het begin direct aanwezig. Even later komen er meer strings bij, ondersteund door een zomerse electrobasslijn. Op tweederde van de track zit een zoetsappige break met zweefgeluidjes, om vervolgens tot een bescheiden climaxje te komen.
John Moss heeft een nogal diepe remix afgeleverd. Niet direct wat je van hem zou verwachten. Een vrij monotone track met een nauwelijks aanwezige melodie. Slechts dansbaar voor gevorderden aangezien de track niet bepaald uitdaagt om los te gaan. Het past wel goed bij het thema van deze release.
De remix van Neil Quigley begint dubby, met een vrij kale beat en daaronder een monotone basslijn. Heel wat later zet de mysterieuze melodie in en komen er langzaam aan wat strings aan te pas. Daarop volgt een spacende break, om vervolgens weer door te kabbelen. Ook deze track is eigenlijk alleen bedoelt voor in de huiskamer of in de auto. Een vrij minimale interpretatie van het origineel dus, met een hoog soundscape gehalte.
Conclusie: Al met al een release voor mensen die houden van een wat diepere sound. Binnen dit kader is er voor elk wat wils. Deze release roept bij mij zomerse gevoelens op, en ik kan niet wachten om deze tracks op te zetten na een heftig zomerfestival
|
Register
