|
[right]Reviewer: Mistik[/right]Artiest: Duotone
[color=black]Artiest:[/color] [url]http://www.myspace.com/duotone2[/url]
Titel: A. Afterburner
[color=black]Titel:[/color] B. Afterburner (Estroe remix)
[color=black]Titel:[/color] C. Pressurecooker
[color=black]Titel:[/color] D. Pressurecooker (Onno & Rocco Mundo remix)
Label: Earth Audio 05
[color=black]Label:[/color] [url]http://www.earth-link.nl[/url]
[center]Deep as fuck![/center]
Na 2 jaar afwezigheid komt Earth Audio eindelijk weer met een release. Ik weet niet waarom ze zo zolang gewacht hebben, maar labeleigenaar Per kennende zal hij wel geen goed materiaal in handen hebben gekregen. Per stelt altijd hoge eisen aan zich zelf en dus ook aan de muziek die hij uit brengt. De recente neerslag van de vinyl verkoop zal ook wel meegespeeld hebben. Deze EP wordt alleen digitaal uitgebracht en waarom zou je ook nog vinyl uitbrengen deze dagen?
De eer van de vijfde release is aan het Nederlandse productie duo Duotone. Duotone bestaat uit Auke Ferwerda en Chris Booms. Deze heren werden door een wederzijdse vriend aan elkaar voorgesteld. Het klikte en ze doken samen de studio in. Peter van Hal van Groovecollection Music hing gelijk aan de telefoon en vlak daarna werden ze ontdekt door de Franse DJ Yellow die graag met ze wilde samenwerken, met als gevolg een release op SAW records.
En nu dus deze EP op Earth Audio. Ik wist niet wat ik moest verwachten eigenlijk, maar wat een lekkere vieze tracks zijn dit! De remixen komen uit de eigen Earth stal met Estroe en Onno & Rocco Mundo aan de knoppen.
[center][img]http://forum.groovecollection.nl/images/reviews/earth.jpg[/img][/center]
Afterburner is de eerste track, en deze wordt in de pers release omschreven als zijnde een beetje Border Community-achtig, en dat klopt wel een beetje, maar eigenlijk doe je de track erg onrecht aan door hem zo om te schrijven, want ik vind hem niet in hokje te plaatsen!
Een lekkere langzame ‘pok pok’ kick leidt je naar een heerlijk zoemend synthgeluid wat gelijk door merg en been gaat. Echt zo’n zuigend gevoel, waarvan je maag gelijk alle kanten op draait en de rillingen over je rug lopen in. De superzieke eerste break laat je gelijk alle hoeken van de dansvloer zien met allerlei vage geluiden, en als de bassline er bij komt is het gelijk weer naar de 3e ring van Jupiter! De heren gaan heerlijk met diepte van de bassline spelen, terwijl ze hem als lead hook gebruiken. Ik heb hem nu alleen maar op mijn thuis monitors gehoord, maar volgens mij trillen de conussen uit de basboxen op een grote PA. Het tempo is aardig laag voor mijn doen, dus om hem er tussen te passen zal ik hem iets moeten oppitchen, maar dat maakt de track juist ook wel weer goed om de boel een beetje de diepte in te laten gaan aan het einde van een opwarm set. Ik gooi hem maar onder het hokje minimal trance of zo, maar ik weet niet echt of dit de lading goed dekt. En ook qua productie is de track super! Juist doordat ze niet te veel geluiden gebruiken, komen de sounds goed te voorschijn en dat vind ik persoonlijk vaak erg fijn.
Estroe zorgt voor de remix, en zij heeft denk ik geen verdere introductie nodig. Estroe creëert met haar versie de vreemde eend in de bijt op deze EP qua sound, want ze maakt er lekker zomers tech house achtig geheel van die het goed zal doen onder de warme zon deze zomer. Ze schroeft wel het tempo wat op naar de 127. Een mooi warm intro en zwoele synths zorgen voor een heerlijk begin, en de dromerige sounds roepen bij mij visioenen op van een Middellandse zee strand met een roseetje . Hier en daar doet de sound mij een beetje denken aan de house sound van de begin jaren negentig, vooral de eerste paar minuten. Halverwege komt de bassline van het origineel lichtelijk te voorschijn en gaat het geheel wat meer de diepte in tijdens de break, waardoor een heerlijk vage combinatie ontstaat van de dromerige sound van het begin van de remix en de vage bassline van het origineel. Tegen het einde laat Estroe je weer zachtjes op de aarde landen. Een verrassende remix en ook wel dapper omdat hij zo ver van het origineel ligt. Het is ook een track die niet te obvious is. Door de warme sound die niet echt in een hokje te plaatsen is denk ik dat deze track bij een heel diverse aantal dj’s een mooi plekje zal vinden in hun cd mappen deze zomer. Het is wel een groeier, maar dat is alleen maar een pluspunt.
Pressurecooker ligt wat meer in de lijn van Afterburner, alhoewel hij iets meer party is. Dit is een echte diepe Digweed achtige plaat. Hij hangt ergens tussen de progressive en trance in zonder de cliche’s te gebruiken. Deep as fuck is misschien een beter omschrijving.
Een diepe doffe kick luidt het begin in van een 07.52 min lange trip. Een zenuwachtige synth sound begeleid je naar de eerste break, waarna dat onderbuik gevoel en die rillingen over mijn rug van Afterburner gelijk weer te voorschijn komen! Dit is een echte pillenplaat! De break is vrij lang, maar helpt alleen maar mee om de spanning op te bouwen. Diepe woosh geluiden, sissende zuigende high hats, en allerlei vage geluiden vliegen je om de oren. De zwaar met effecten bewerkte synthgeluiden zullen wederom pas echt op een grote PA tot hun recht komen en aardig wat schade aan je oren aan richten als je niet oppast en ieder geval aan je hersenen. Dan valt die doffe kick er weer in en is het gaan! Maar wel op een soort van beheerste manier. Het tempo is wederom niet te hoog, maar wat is dit een ongelofelijk diepe plaat. Hier laten de heren heel goed horen dat het tempo niet hoog hoeft te zijn om een dansvloer helemaal gek te maken. Gegarandeerd dat als je deze track draait op een feest er gelijk tig trainspotters naast je staan en dansvloer helemaal op zijn kop staat! Wel iets voller wat de productie dan de titel track, maar net iets meer feest qua sound voor mij persoonlijk. Topplaat!
Aan Onno en Rocco Mundo de zware taak om de remix te verzorgen. Het tempo gaat nog iets meer omlaag, maar toch is ook deze zwaar feest en kun je deze onder de noemer Deep as fuck gooien. De sounds is iets meer techy, maar de warme diepe ziekmakende synths blijven overeind, en de supervage opzwepende break ook. Hij ligt niet ver van het origineel vandaan wat de sound betreft, maar net iets meer percussie en wat andere stabs, en net wat meer pit vreemd genoeg ondanks het iets lagere tempo en ook deze plaat zorgt gelijk voor rijen trainspotters naast de dj booth. De heren slagen er goed in om de kracht van het origineel te bewaren, terwijl ze er toch hun eigen tintje aangeven. Het geheel wordt wat meer spooky of zo dan het origineel. Ook weer een superplaat.
Conclusie: Al met een supervette en vooral verrassende comeback van Earth Audio, en met mij hebben ze er gelijk een fan bij. Erg origineel qua sound, en behalve de Estroe remix toch wel een van de diepere releases die ik de laatste tijd gehoord heb. Optimaal genieten en als je deze laat liggen mis je een paar essentiële tools in je cd map deze zomer.
|
Register
